Καλή Χρονιά

Καλή Χρονιά να έχουμε φίλοι μου και ο καθένας να βρει αυτό που ψάχνει αρχίζοντας από τον εαυτό του (για τους ανώριμους φίλους φυσικά που ακόμα ψάχνονται)
Οι φωτογραφίες από το γραφικό μεσαιωνικό αλλά παγωμένο Vilnius της Λιθουανίας που το......ανώριμο κομμάτι του μπλογκ ψάχνεται ακόμα. Τα εκατό πρώτα χρόνια της μοναξιάς μας είναι τα δύσκολα, έτσι δε λένε?
Μέσα στο χιόνι και το κρύο ο απανταχού της γης έλληνας με το Greek Restaurant ο Άγιος Μεταξάς ή κατά το ευρωπαϊκότερο St.Metaxa με τον τόνο στο ta απο το γνωστό φυσικά ελληνικό κονιάκ. Μεγάλε!
Χρόνια Πολλά

Το μπλογκ της Μαρίας

Στο προηγούμενο άρθρο έλαβα ένα μήνυμα για την 24χρονη Μαρία που προσπαθεί να βρεί τις άκρες της σε ένα αγώνα ζωής από ότι κατάλαβα. Το μπλογκ της είναι εδώ και όποιος έχει κάτι να πει ας της γράψει.

http://mariatweety.blogspot.com

Εγώ της γράφω εδώ και της στέλνω και το ίδιο ακριβώς σχόλιο στο δικό της μπλογκ.
Μαρία μου σου εύχομαι καλό κουράγιο και καλή δύναμη. Μέσα από την αρρώστια σου ίσως να βρεις και τον εαυτό σου και την ουσία της ζωής. Ότι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.
Δικαιωμά σου να μη λες τι έχεις . Αν το ξέραμε όμως ίσως να μπορούσαμε να σε βοηθήσουμε πιο άμεσα.
Αν μιλάς γαλλικά ή αγγλικά ρίξε μια ματια σε αυτά τα sites που ίσως σε βοηθήσουν να καταλάβεις το «γιατί εμένα » που πιθανόν να σε απασχολεί και κανένας γιατρός δεν θα στο έχει πει. Η αρρώστια που φαίνεται ( η διάγνωση) δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Το τι κρύβεται από κάτω είναι το ζητούμενο και ίσως το κλειδί της ίασής μας.

http://www.biologie-totale.org/

http://www.newmedicine.ca/

Καλά Χριστούγεννα

Σε όσους φίλους επισκεφτούν το μπλογκ σήμερα και τις επόμενες μέρες και σε όσους πέσουν κατα τύχη πάνω του ψάχνοντας στο διαδίκτυο, τους εύχομαι ειρηνικά, πνευματικά, αλτρουϊστικά, καλλιτεχνικά αλλά , προς Θεού, καθόλου καταναλωτικά Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.

Και ένα επίκαιρο αστείο που μου είπαν.
Οι τέσσερεις περίοδοι στη ζωή του άνδρα.
Περίοδος πρώτη: Υπάρχει Αη Βασίλης ( καμινάδες, κάλτσες γύρω από το έλατο, κλπ)
Περίοδος δεύτερη: Δεν υπάρχει ο Αη Βασίλης ( τι μαλακίες είναι αυτές. Τα δώρα τα δίνει ο μπαμπάς και η μαμά)
Περίοδος τρίτη: Είσαι ο Αη Βασίλης ( κουβαλητή του σπιτιού και καμάρι μας)
Περίοδος τέταρτη: Μοιάζεις με τον Αη Βασίλη (και αδειαζέ μας και τη γωνιά χούφταλο)

Η φωτογραφία είναι από την ενδιάμεση φάση εκεί που τελειώνει η δεύτερη περίοδος και λίγο πριν αρχίσει η τρίτη.

Καλές γιορτές ή τέλος πάντων καλές εορταστικές διαθέσεις. Και προσοχή λαιμαργούληδες. Η δε θα φάτε τον άμπακα ή άμα τον φάτε να τον φάτε χωρίς ενοχές. Το ενδιάμεσο είναι που σκοτώνει.

Χιόνια και κρύο

Χιόνια προχτές, ψοφόκρυο χτες (μείον δέκα βαθμοί), χιόνια σήμερα. Και έρχεται συνέχεια.

Κάποια φίλη fan του blog παραλίγο να χάσει το αεροπλάνο επιστροφής της στη πατρίδα. Πέντε ώρες καθυστέρηση στα αεροπουέρτα. Σίγουρα από αύριο θα βλέπει τις φωτογραφίες και θα γελάει (ή θα κλαίει).

Και ο Μπίλης προσπαθεί να κουνήσει το αυτοκινητό του. Αδύνατο χωρίς ειδικά λάστιχα ή αλυσίδες. Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό?

Χρόνια είχα να δω στο χωριό μας τόσο κρύο και χιόνι. Ρε μπας και με τη διασκεψη της Κοπεγχάγης άρχισε το κλίμα να βρίσκει τις ισορροπίες του και να ξανακρυώνει. Όλα να τα περιμένεις από τους ηγέτες.

Και μια ατάκα που μου είπε εγγλέζος φίλος και το έγραψε και η Tweety στο σχόλιό της στο προηγούμενο άρθρο. Αν η γη ήταν τραπεζικό σύστημα θα είχε σωθεί ήδη.

Αντε και του χρόνου και περαστικά στους άρρωστους.

Οι αδέσμευτοι του κλίματος

Πάει τέλειωσε και το φολκλόρ της Κοπεγχάγης που παρήγαγε πιο πολλά αέρια απ'ότι μείωσε. Να μου πεις το ξέραμε, δε το ξέραμε ότι δε θα βγει τίποτα? Γιατί όμως όλο αυτό το ταρατατζούμ? ΌΛη αυτή η μιντιακή φούσκα?

Διότι οι πολιτικοί του περιβάλλοντος, οι ακτιβιστές και οι καριερίστες της πράσινης διπλωματίας έχουν εδώ και χρόνια μάθει το παιχνίδι της "πρώτης σελίδας". Και το παίζουν προς ίδιο όφελος άσχετα από τα μακροπρόθεσμες πολιτικές απώλειες. Και παρασύρουν και κάποιους νεοφώτιστους πολιτκούς.

Η κλιματική κούραση είναι πια εμφανής αφού μας ζάλισαν επί μήνες για την Κοπεγχάγη, ο κόσμος ακούει κλίμα και αλλάζει κανάλι.

'Έχω επανειλημμένα γράψει σε αυτό το blog για το θέμα και την ανάγκη άμεσης εφαρμογής (και όχι θεωρίας και υποσχέσεων) μέτρων τόσο για την περικοπή των εκπομπών όσο και για την προετοιμασία της κοινωνίας και της οικονομίας στα νέα κλιματικά δεδομένα. Φυσικά το επαναλαμβάνω και τώρα όπως και θα το κάνω σε κάθε ευκαιρία στο μέλλον.

Πολλά λόγια λέγονται αλλά έργα δεν βλέπουμε. Η ρύπανση έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα όχι μόνο στην Κίνα και την Ινδία αλλά και στην Ευρώπη που από χρόνια έχει την πολιτική πρωτοπορία αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο θεαματικά όσο οι δηλώσεις των διαφόρων υπουργών της στα πρωτοσέλιδα.

Υπάρχουν όμως παγίδες που κρύβονται πίσω από τον όψιμο ενθουσιασμό των πολιτικών, δημοσιογράφων, επιστημόνων, βιομηχάνων, επαγγελματιών κινδυνολόγων και λοιπών παρατρεχάμενων που θεωρούν το θέμα πολύ in και ίσως κερδοφόρο. Έχω γράψει πολύ παλιότερα γι'αυτό. Κάνε κλικ εδώ.

Μήπως χρειάζεται μια λιγότερο ταρατατζούμικη πολιτική, πιο κοντα ατα προβλήματα του πολίτη και όχι μακρινές διακηρύξεις για 2 βαθμούς και λεφτά που θα πάρουν κάποτε οι φτωχές χώρες? Η αφόρητη ρύπανση στη Σαγκάη ή στο Δελχί είναι πολύ πιο κοντά στη ζωή του κινέζου και του ινδού απ'ότι η κλιματική αλλάγή. Και οι δράσεις μείωσης της ρύπανσης στη Σαγκάη, όπως και στην Αθήνα και όπου αλλού είναι ταυτόσημες σχεδόν με τις δράσεις για τον περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου. Είναι όμως πιο ουσιαστικές και αγγίζουν τον πολίτη άμεσα. Δυστυχώς όμως έχουν λιγότερη πρωτοσέλιδη κάλυψη.

Μη δεσμευτική συμφωνία λοιπόν που δε μπόρεσε να βρει τα λεφτά για τις φτωχές χώρες εδώ και τώρα. Είχαν βρεθεί όμως εκατονταπλάσια στο πι και φι για να σωθεί το τραπεζικό σύστημα πριν ένα χρόνο.
Ποιον να πείσουν λοιπόν ότι είναι σοβαροί?

Τι φωνάζετε όμως ρε μπακούρια, μάγκες και μάγκισες φίλες του μπλογκ? Αφού δε γουστάρετε δεσμεύσεις. Τι σας πειράζει που ο Ομπάμα και ο Τσιαμπάο είναι .....δικοί μας? Δυο μέτρα και δυο σταθμά θα χουμε? Τους αδικείτε.

Κοινωνικός έλεγχος ενάντια στη διαφθορά.

Υπόθεση εθνικής σημασίας χαρακτήρισε ο κ. Παπανδρέου την αντιμετώπιση της διαφθοράς και πρόσθεσε: «Ισχύουν γι΄ αυτό στο ακέραιο όλες οι δεσμεύσεις μου, ότι κάθε υπόθεση που έπληξε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος θα διερευνηθεί μέχρι τέλους, για να μπορέσουμε χωρίς σκιές να αλλάξουμε σελίδα στον δημόσιο βίο».

O Α. Σαμαράς δήλωσε ότι ξεκινά κοινός αγώνας του πολιτικού κόσμου κατά της διαφθοράς.

Η Αλέκα Παπαρήγα είπε ότι δεν είναι η διαφθορά που έφερε την οικονομική κρίση (που είναι σωστό αλλά συνδέεται άμεσα με τα αδιαφανή συμφέροντα που έφεραν τη χώρα εκεί που την έφεραν)

Εύγε σε όλους. Ότι προτάθηκε είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Επιτροπές για σκάνδαλα Σίμενς. Βατοπέδι, Ράμπο για το οικονομικό έγκλημα, ουσιαστικό πόθεν έσχες, φοροδιαφυγή, έλεγχος πολεοδομιών,κλπ. να πάνε επιτέλους κάποιοι πολιτικοί φυλακή. Έτσι θα γραφτεί ιστορία απο τον Παπανδρέου. Ο πρώτος στην ιστορία που έστειλε φυλακή τα μεγάλα ψάρια και όχι τα ψαράκια.

Όμως θα μπορούσαν τα μέτρα να είναι πιο τολμηρά. Να μπει ουσιαστικός λογιστικός έλεγχος στα οικονομικά των κομμάτων από ορκωτούς λογιστές. Χέρι στους μαφιόζους και το μαύρο χρήμα που δημιουργεί τις φούσκες. Αναδιοργάνωση της δικαιοσύνης για να βρίσκουμε το δίκιο μας όταν καταγγέλουμε.

Τέλος πάντων ας γίνουν μόνον αυτά που εξαγγέλθηκαν και βλέπουμε.

Το ερώτημα είναι βέβαια ποιός θα κρεμάσει το κουδούνι στον γάτο που λέει και η παλιά ιστορία με τα ποντίκια. Με ποιούς θα επιβάλλει τους ελέγχους και πως θα διασφαλιστεί ότι ο ελέγχων δε θα τα βρεί με τον ελεγχόμενο στη βάση του αμοιβαίου ατομικού ή πολιτικού συμφέροντος?

Να ανοίξει η πόρτα του κοινωνικού ελέγχου και της συμμετοχής λαικών "ενόρκων" στις επιτροπές της Βουλής, στις προμήθειες, στην πολεοδομία και οπουδήποτε υπάρχει συναλλαγή. Δεν γίνεται πουθενά αλλού αυτό σήμερα? Ισως! Αλλά πουθενά αλλού δεν υπάρχει χώρα του σκληρού καπιταλιστικού πυρήνα με τριτοκοσμικούς θεσμούς διαφάνειας και ελέγχου. Ακούγεται πολύ "αριστερό" στους Ευρωπαίους εταίρους μας? Λίγο τους κόφτει αρκεί να δείξουμε ότι λέμε έλεγχο και διαφάνεια και το εννοούμε.

Και μια ερώτηση. Ξέρει κανείς πότε και που θα δημοσιευτούν τα περιουσιακά στοιχεία αυτών που ανέλαβαν κυβερνητικά πόστα και των οικογενειών τους όπως εξαγγέλθηκε? Να μας πούνε επίσης και με ποιές εταιρείες μελετών, κατασκευαστών, συμβούλων και ΜΜΕ έχουν ή είχαν δοσοληψίες.

Το μπλογκ δε θα κουραστεί να το επαναλαμβάνει. Αν δεν ενεργοποιηθεί η κοινωνία που κοιμάται δεν θα πάμε και πολύ μακριά.

Ο κόσμος απόψε

Τα πρωινά πάνω στο ποδήλατο πηγαίνοντας στο δουλειά δεν είναι εύκολα πια. Νύχτα ακόμα και το κρύο με τους πέντε βαθμούς αρχίζει να δαγκώνει. Δακρύζουν τα μάτια, σκάνε τα χείλια, κοκκινίζουν τα μάγουλα.

Η υγρασία του πάρκου σε ξυπνάει για τα καλά. Όπως και το λεωφορείο που περνά δίπλα σου στη λεωφόρο. Μια στραβή και έφυγες.

Το ποδήλατο λοιπόν, εκτός των άλλων, σου δίνει και μια αίσθηση ελευθερίας που δεν την έχεις με το αυτοκίνητο. Βλέπεις ένα φίλο στο δρόμο σταματάς και του λες καλημέρα, πάτε για καφέ το πρωί ή για μια μπύρα αν τον δεις μετά τη δουλειά. Κανένα πρόβλημα για το που θα παρκάρεις.
Οσφραίνεσαι την πόλη. Περνάς δίπλα από εστιατόρια σου μυρίζει το φαγητό. Τσιγαριστό σκόρδο σημαίνει ιταλικό ενώ το μπαχάρι έρχεται από την ανατολή ή τον πολύ νότο. Κοντά στα καφέ σου μυρίζει η καπνίλα και η μυρωδιά της μπύρας ανακατεμένη με την υγρασία , οσμή πολύ χαρακτηριστική σε αυτά τα κλίματα και τις συνήθειες, Ανακαλύπτεις ότι και εδώ υπάρχει το ψητό της Κυριακής και η φασολάδα τις κρύες μέρες.

Το βράδυ περιμέναμε στη ουρά υπό βροχή κάτω από τις ομπρέλες για μια τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα στο πατατάδικο του Αντουάν. Ουρά το φοιτηταριό. Ένα γαλόνι μπύρα μετά στα γύρω καφέ με τσιγάρο και βαβούρα μουσικής, ποδόσφαιρο στην τηλεόραση και φωνές.

Η Ελλάδα υπό επιτήρηση. Μαύρα τα μαντάτα για την οικονομία λένε οι φίλοι δημοσιογράφοι που γυρίζουν από τη Συνάντηση Κορυφής. Όμως υπάρχει ελπίδα και θέλουν να μας στηρίξουν.
-Πάμε αλλού για λάιβ τζαζ? ρώτησε η παρέα.
-Ξεκινάμε.
Βγαίνοντας , ο γεράκος έψαχνε τα σκουπίδια δίπλα στο πατατάδικο με τη βροχή ως το μεδούλι.
- Για το σκυλάκι του το κάνει?
-Όχι ρε φίλε δε βλέπεις που τα τρώει.
-Πιασε ένα χωνί πατάτες , μαγιονέζα και ένα λουκάνικο. Του το πρόσφερε.
Τον κοίταξε με ευγνωμοσύνη σα σκυλάκι . Δε θα ξεχάσει τη ματιά του. Ο ανθρωπάκος είχε σχεδόν την ηλικία του πατέρα του.
-Τι κάνεις εκεί? Εξαγοράζεις τις ενοχές σου , ρε? Δεν αλλάζει ο κόσμος με ελεημοσύνες

Απόψε δεν θα αλλάξει ο κόσμος. Άσε το κάνουμε αύριο αυτό. Όμως κάποιος θα κοιμηθεί χορτάτος.

Αθωώνουν τον ναζισμό?

Μια πολύ καλή φίλη μου έστειλε μια καταγγελία η οποία συνοψίζεται ως εξής.

Τα δικαστήρια αθώωσαν τον γνωστό ακροδεξιό Κ. Πλεύρη για το ρατσιστικό του βιβλίο «Εβραίοι όλη η αλήθεια», στο οποίο αυτός υμνεί το Γ΄ Ράιχ, καλεί σε εξόντωση των Εβραίων και «κατηγορεί» τον Χίτλερ ότι δεν την ολοκλήρωσε «ενώ ηδύνατο»!

Δεν έφτανε αυτό αλλά μετά από μήνυση του κατηγορούμενου η εισαγγελία Πλημ/κών της Αθήνας άσκησε δίωξη κατά των 3 μελών της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας που ήταν μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη του. Στη διάρκεια της δίκης η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία κατήγγειλε τη μεροληπτική στάση συγκεκριμένων δικαστών υπέρ του ναζιστή, τις αντισημιτικές θέσεις που αυτοί έκφρασαν και τις γενικότερες μεθοδεύσεις για την αθώωσή του.

Η δίωξη κατά των 3 μαρτύρων κατηγορίας γίνεται επειδή σύμφωνα με το κατηγορητήριο αυτές οι καταγγελίες της Αντιναζιστικής αποτελούν «ψευδείς ειδήσεις» που μπορούν να προκαλέσουν «εύλογη ανησυχία στους πολίτες»

Οι πολίτες όμως δεν ανησυχούμε όταν καταγγέλλονται αυτά τα εξαιρετικά ανησυχητικά και μοναδικά για τη δικαιοσύνη μιας ευρωπαϊκής χώρας φαινόμενα, αλλά ανησυχούμε όταν αυτά αποκρύπτονται και αθωώνεται ο ναζισμός.

Άλλο ένα αυγό του φιδιού!Δεν εκπλήσσομαι όμως. Η συντηρητική στροφή της κοινωνίας μας είναι δυστυχώς γεγονός και το βλέπουμε καθημερινά τόσο στις συμπεριφορές πολιτικών και δημόσιων προσώπων όπως και απλών ανθρώπων στο δρόμο.

Για παράδειγμα οι ευρωβουλευτές των πρώην Ανατολικών Κρατών και τώρα μελών της ΕΕ απειλούν να καταψηφίσουν τους σοσιαλιστές Επιτρόπους (τέσσερεις είναι όλοι κι όλοι στους εικοσιεφτά) λόγω του αριστερού παρελθόντος τους. Και δε μιλάνε για τη Μ.Δαμανάκη μόνο αλλά και για την Αγγλίδα βαρόνη Κ. Άστον που αν αυτή είναι αριστερή τότε εγώ είμαι ο.... Τσε Γκεβάρα.

It's a wild world!

It's a wild world, George! A wild world!

Οικονομία υπό κατάρρευση, κράτος ανύπαρκτο και διεθνείς κερδοσκοπίες όπως τις λένε κάποιοι ή πολιτικός κυνισμός όπως τον λέει η πραγματικότητα. Γερμανοί, Κομισιόν και ΔΝΤ ετοιμάζουν κορσέ και όποιος αντέξει.

Το μπλόγκ είχε σοβαρές ενδείξεις του τι θα συνέβαινε πολύ πριν τις εκλογές. Το άρθρο "Εκλογές και καυτές πατάτες" έγραφε:

"Αν λάβουμε υπόψη μας την κατάσταση οικονομικής κατάρρευσης που θα κληθεί να αναλάβει (το ΠΑΣΟΚ) καταλαβαίνουμε ότι (αφού βρει τα λεφτά να πληρώσει τους μισθούς πρώτα!) μόνο με υπέρβαση , κυβερνητικές καινοτομίες και άμεσα ριζοσπαστικά δείγματα γραφής θα μπορέσει να ξεφύγει από μια ραγδαία φθορά σε μια μηδενικής ανοχής και αντοχής κοινωνία."

Και επανερχόταν για πολλοστή φορά στο μοτίβο και στη μονομανία του ότι "η κοινωνία και η οικονομία χρειάζονται μια νέα ψυχολογική ώθηση με άμεσα δείγματα γραφής μιας νέας αντίληψης και μιας νέας διαφανούς και συμμετοχικής πολιτικής μπας και αφυπνιστεί και μπει ενεργά στο γίγνεσθαι το τμήμα εκείνο της κοινωνίας που ακόμα θέλει την πρόοδο και την αλλαγή."

Πορεία λοιπόν στην κοινωνία και δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών για να αντέξουμε στο κύμα. Επίγνωση της κατάστασης και συμμετοχή στο γίγνεσθαι είναι το ζητούμενο. Ανοίγματα στη βάση άλλων πολιτικών χώρων όπως οι οικολόγοι και η αριστερά που ακόμα αντιστέκονται. Ανοίγματα όμως και ως προς στο ΠΑΣΟΚ ως μοχλό κοινωνικής αφύπνισης με αναβάθμιση του κομματικού του μηχανισμού που αφέθηκε να βουλιάξει αφού θεωρήθηκε βαρίδι στα πόδια του απολιτικού νεωτερισμού.

Που θα στηριχτείτε λοιπόν? Πανάξιοι οι Υπουργοί σας και οι Γενικοί Γραμματείς σας (όσοι παραμείνουν δηλαδή όταν δουν την πραγματικότητα). Και μετά? Ποιος θα υλοποιήσει τις αποφάσεις τους?

Για να ενεργοποιηθεί όμως η κοινωνία θέλει εγγυήσεις. Ότι οι θυσίες για να βγούμε από την οικονομική κρίση θα πιάσουν τόπο. Ότι τα οφέλη θα είναι για όλους και όχι για λίγους. Ότι δε θα γίνουμε και πάλι σκαλοπάτι για να πατήσουν πολιτικές μικροφιλοδοξίες ούτε ότι τα κέρδη θα φαγωθούν και πάλι από το γνωστό μη παραγωγικό σύμπλεγμα αδιαφανών συμφερόντων.

Καλά τα δείγματα γραφής σας μέχρι τώρα αλλά όχι πλήρη. Που βρίσκονται οι ένοχοι για το Βατοπέδι, τη Ζήμενς, τους κουμπάρους καί όλα τα άλλα που μας διέσυραν διεθνώς και τώρα τα πληρώνουμε? Μήπως οι εκλογές διέγραψαν όχι μόνο τα πολιτικά αλλά και τα ποινικά και ηθικά τους κρίματα? Αν δεν πάνε κάποιοι φυλακή η αξιοπιστία των εκκλήσεων σας θα βρίσκεται υπό αναίρεση.

Η κατανόησή μας και η συμμετοχή μας θα παρασχεθούν στο βαθμό των εγγυήσεων σας και της διαφάνειάς σας στην πράξη.

Συμμετοχή και Διαφάνεια ζητάγαμε ήδη από τον περασμένο Μάρτη !!!

Πεθαίνοντας στη Μα...γρίπη

Πολλοί διαβάζουν το παλιότερο άρθρο για τη γριποτρομοκρατία. Κάποιοι άφησαν σχόλιο, κάποιοι μου έστειλαν μήνυμα. Κάποια φίλη μου έστειλε και την...έρευνά της στο διαδίκτυο που επιτείνει το μπέρδεμά της

Δε ξέρω τελικά που είναι η αλήθεια και που η προπαγάνδα και από τις δυο μεριές. Το ότι δε θα κάνω το εμβόλιο είναι αποφασή μου βασιζόμενη στο ένστικτό και το χαρακτήρα μου μάλλον παρά στη λογική που δε βρίσκεις άκρη τελικά.

Αλλά και όσους ρωτώ γύρω μου αν θα το κάνουν, κανείς δε λέει ναι. Ποιοι θα το κάνουν λοιπόν? Έχω και τρεις συναδέλφους που αρρώστησαν. Η μια περιμένει και παιδάκι. Έμειναν σπίτι τους για δέκα μέρες και ξαναγύρισαν. Τι ευκαιρία για ξεκούραση!

Έχω την υποψία ότι η άρνηση στο εμβόλιο έχει πάρει πια τη μορφή παγκόσμιας αντίστασης στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Είτε ο ιός είναι παρασκεύασμα εργαστηρίου, είτε είναι μάρκετινκ των φαρμακευτικών, είτε προϊόν της κλιματικής αλλαγής ή κάτι από όλα αυτά μαζί ο κόσμος αντιδρά γιατί καταλαβαίνει από ένστικτο πιο πολλά από ότι του λένε οι σοφοί επιστήμονες γιατροί που τα λάθη τους δε φαίνονται αφού τα σκεπάζει το χώμα.

Το μόνο που με τρομάζει είναι το μέχρι που μπορεί να φτάσει η τρομοκρατία τους και η τρομολαγνία τους...... Λέτε να γίνει της Νορβηγίας?

Το ξανάπα. Αν ύστερα απ'όσα έχω περάσει, έχω ταξιδέψει και έχω κάνει στη ζωή μου είναι γραφτό μου να πάω από γρίπη ας πάω. Στα χαρακώματα και ας με βρει το βόλι...sorry ο ιός στην επίθεση λοιπόν!

Με ένα χαμόγελο

Περιμένοντας το αεροπλάνο της επιστροφής έγινα μάρτυρας συνάντησης Ρώσσων επιχειρηματιών κατά πάσα πιθανότητα, αυτών των καλοζωϊσμένων με τα πούρα και τους χοντρούς σβέρκους, ξέρετε δα, με άλλους καλοζωϊσμένους Κολομβιανούς, συναδέλφους τους προφανώς. Δεν άκουγα τι έλεγαν αλλά προσπαθώντας να διαβάσω τα χείλια τους νομίζω ότι θα μιλάγανε ή για χοληστερίνη ή για καμαρίνι (καλλιτέχνες?) ή καφείνη αλλά στο τέλος είμαι σίγουρος ότι ο ένας είπε "μιλάει η μαργαρίνη σου δικέ μου".

Και για να μη κλείσω με το μελανό για τη χώρα θέμα θα κλείσω με το φωτεινότερο της. Τους ανθρώπους της. Που ντρέπονται να μιλάνε για τα καρτέλ της κοκαίνης. Που είναι γελαστοί και που λένε απλόχερα την καλημέρα και το ευχαριστώ από τη καρδιά τους με μια έμφυτη ευγένεια και καλοσύνη. Καμιά σύγκριση με κάτι άλλους μουρτζούφληδες και αγενείς λαούς που ξέρετε.

ΥΓ. Με το "view all images" οι φωτογραφίες φαίνονται καλύτερα, αν θέλετε φυσικά

Το παλιό είναι πάντα το καλό

Το σύγχρονο μέρος της Μποκοτά, όπως και των περισσότερων πόλεων της Αμερικάνικης ηπείρου, βόρειας και νότιας, δεν έχει χρώμα. Είτε είσαι στο Ριο ή στο Καράκας ή στη Μποκοτά ένα και το αυτό. Ουρανοξύστες με αυτοκινητόδρομους που θυμίζουν Λος Αντζελες από τη μια και φτώχια με χαμόσπιτα γύρω γύρω.

Ρύπανση και ανασφάλεια άλλο κοινό χαρακτηριστικό και φυσικά εγκληματικότητα.
Το πρωί κυκλοφορείς σχετικά άνετα στα περισσότερα σημεία αλλά η πόλη είναι στρατοκρατούμενη από φαντάρους και ένοπλους αστυνομικούς με τα όπλα γεμάτα. Και δε νομίζω ότι παίζουν. Το να μπεις στο ξενοδοχείο σου περνάς από δέκα face control.

Εκείνο όμως που πραγματικά σε μαγεύει και σε ταξιδεύει είναι τα ιστορικά κέντρα των πόλεων αυτών χωρία φυσικά η Μποκοτά να είναι η εξαίρεση. Γεμάτη χρώμα και μυρωδιές με το γνωστό ισπανικό αρχιτεκτινικό ρυθμό της αποικιοκρατίας.
Φωτογραφίες αργότερα. Έπεται η συνέχεια

Δωδεκα ώρες ταξίδι

Όσες φορές και να έρθω στη Λατινική Αμερική έχω το ίδιο πολύ παράξενο και αντιφατικό συναίσθημα. Από τη μια ότι είμαι με δικούς μας ανθρώπους από την άλλη τόσο διαφορετικούς.
Έχω την αγαλίαση του είμαι σπίτι με παράλληλα την αδιόρατη απειλή ανασφάλειας. Οι συμπεριφορές τους θερμές και εξωτερικευμένες, φιλόξενες. Τσαπατσούληδες και αυτοί όπως και μεις.
Τα φαγητά τους νόστιμα. Φαγητά του ήλιου. Η ζωή τους έξω από το σπίτι με καφέδες,τσιγάρα και ποτά.
Γκομενάκια ημίγυμνα και κυκλοφοριακό χάος με την κλασσική μυρωδιά της άκαυστης βενζίνης σε θερμά κλίματα.
Περιοχές στυλ Μανχάταν με ουρανοξύστες και γκλαμουριά και πιο πέρα οι φαβέλλες που δε πλησιάζει ούτε η αστυνομία.
Συμπεριφορές μαφιόζικες σαν και αυτές που περιγράφονται στο προηγούμενο άρθρο είναι εδώ στη πατρίδα τους. Το narco deco (βιλάρες, πισίνες, γκόμενες, φουσκωτοί, ελικόπτερα, ακριβα αυτοκίνητα, πούρα και όπλα) στην αποθέωσή του

Η Μπογκοτά μαλλον θερμή και υγρή σήμερα σε υψόμετρο 2500 μέτρων είναι μια πόλη που δε ξεφεύγει από τον κανόνα των μεγάλων κοινωνικών, οικονομικών και πολεοδομικών αντιφάσεων της ηπείρου. Θα την εξερευνήσω και θα σας πω και άλλα.

Εξαιρετικό και απελπισμένο

Ο κύριος αρθρογράφος του μπλογκ φεύγει για λίγο (εκτός εάν..) για χώρα μακρινή και εξωτική, χώρα που αναφέρεται στο παρακάτω άρθρο. Ενα άρθρο του Φώτη Γεωργελέ από το Athens Voice της 4ης Νοεμβρίου που το χάρηκα πολύ. Μα πολύ λέμε!
Τον αρθρογράφο δεν τον ξέρω αλλά είναι παραστατικότατος.
Απολαύστε το όσοι δε το έχετε διαβάσει. Και τα ...λέμε. Δε θα σας αφήσω τελείως. Όλο και καμια φωτογραφία θα σας στέλνω

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό.

Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο.
Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.
Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.
Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.

Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Με λίγη ζήλια. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς, Τζούλια. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.

Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας.
Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.
Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ.

Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια. Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες.
Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.

Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον.
Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.
Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.
Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις. Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ. Σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.

Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατʼ οίκον.
Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να ʼναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο; Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.

Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απʼ το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα. Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Η ένοχη σιωπή μας (συνέχεια)

Θυμάστε την υπόθεση Marwa El-Sherbini? Είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με τον τίτλο "Η ένοχη σιωπή μας" (κάνε κλικ στο λινκ ).

Αυτή η απίθανα τρομακτική ιστορία και τόσο ενδεικτική κάποιων νοοτροπιών θάφτηκε από τα διεθνή ΜΜΕ αλλά έγινε πολιτική εκμετάλλευση της από τους φονταμελιστές στον Αραβικό κόσμο.
Συνέβη στη Δρέσδη και ήταν ένας Ρώσσος που είχε κατηγορηθεί από μια Αιγύπτια για ρατσισμό και μέσα στο δικαστήριο τη δολοφόνησε και τραυμάτισε το παιδί της ενώ οι αστυνομικοί που πήγαν γαι να τη σώσουν αντί για το Ρώσσο πυροβόλησαν τον άνδρα της!

Είχα υποσχεθεί να παρακολουθήσω την εξέλιξη της δίκης και το έκανα. Πριν λίγες μέρες δικαστήριο στη Δρέσδη έριξε στο δράστη ισόβια χωρις αναστολή για τα επόμενα εικοσιπέντε χρόνια.

Σε κάποιες χώρες οι θεσμοί και η δικαιοσύνη λειτουργούν έστω και κάτω από το φόβο του θορύβου.

Πράσινη Ανάπτυξη? Ο Τρεμόπουλος Επίτροπος

Ποιός θα είναι ο νέος Επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαική Επιτροπή?

Πολλά ονόματα ακούγονται από πολιτικούς έως τεχνοκράτες με δεδηλωμένη προτίμηση από πλευράς Ευρωπαίων για σοσιαλίστρια γυναίκα διότι και τα δύο φαίνεται να είναι είδη εν ανεπαρκεία στην νέα Επιτροπή.

Αν όμως θεωρείται ανεπαρκής η εκπροσώπηση των σοσιαλιστών και των γυναικών τί πρέπει να θεωρείται η απουσία των Οικολόγων? Και πως συμβαδίζει αυτό με τις διακηρύξεις του Προέδρου Μπαρόζο για να γίνει η κλιματική αλλαγή από πρόβλημα που είναι σήμερα κύρια πολιτική για μια νέου είδους ανάπτυξη? Πως συμβαδίζει με τη βούληση των Ευρωπαίων που τους ψήφισαν?

Η Ελλαδα και το ΠΑΣΟΚ έχουν μια μοναδική ευκαιρία να προτείνουν τον πρώτο πράσινο Ευρωπαίο Επίτροπο. Τον Ευροβουλευτή των Οικολόγων κ.Μιχάλη Τρεμόπουλο!

Πρώτον, συμβαδίζει με τις διακηρύξεις Μπαρόζο για τον ξαφνικό του έρωτα με το περιβάλλον.

Δευτερον, συμβαδίζει με το όραμα της πράσινης ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ.

Τρίτον, Θα παρει το χαρτοφυλάκιο του περιβαλλοντος που θεωρείται από τα καλά. Αυτό γιατί δεν θα είναι εύκολη η ζωή της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τους Πράσινους αν ο μοναδικός τους πολιτκός φίλος πάρει ένα άσχετο χαρτοφυλάκιο.

Τέταρτον, οι Ευρωπαίοι οικολόγοι θα γίνουν οι καλύτεροι φίλοι της Ελλάδας που τους χρειάζεται για πολλούς λόγους.

Πέμπτον,θα ακολουθήσουν και άλλα Κράτη Μέλη το παράδειγμα.

Εκτον, το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρός του, και Πρόεδρος της Διεθνούς Σοσιαλιστικής, θα ....σπάσει τα ευρωπαϊκά και ελληνικά ταμεία!!

Ας καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι η Ελλάδα αλλάζει πρόσωπο και το εννοεί ότι μπαίνει στο δρόμο της πράσινης ανάπτυξης

Γριποτρομοκρατία

Με απασχόλησε πολύ πριν πάρω την απόφαση. Δε θα κάνω το εμβόλιο της νέας γρίπης.

Όχι γιατί δεν ξέρουμε τις μακροχρόνιες πιθανές επιπτώσεις του.

Όχι γιατί μας έχουν πολιορκήσει με τρομοπληροφόρηση για το πόσοι πέθαναν από τη νέα γρίπη (και όσο δε το κάνουμε τόσο η τρομοκρατία αγριεύει) αλλά τίποτα για τα πολλάπλάσια θύματα από την ....παλιά γρίπη.

Όχι γιατί αν ο ιός μεταλλαχθεί οι εμβολιασμένοι θα είναι πιο ευάλωτοι.

Οχι γιατί υπάρχουν παιχνίδια με συμφέροντα πολιτκο-οικονομικο-φαρμακευτικά που νομίζω ότι μας δουλεύουν βάζοντας στην φαρμακαγορά όχι μόνο τους άρρωστους αλλά και την μεγάλη πλειοψηφία που είναι υγιείς.

Όχι για τους 9 λόγους που αναφέρονται σε αυτό εδώ το άρθρο που θα το δείτε αν κάνετε κλικ

Αλλά γιατί ο γιατρός μου στη χώρα που ζω μου είπε ότι δεν αναλαμβάνει να μου το κάνει και ας ......ψάξω αλλού. Ο κλάδος τους δεν έλαβε τις επιστημονικές εξηγήσεις που ζήτησε παρά τις επίμονες αιτήσεις του.

Γιατί τα εργαστήρια αρνούνται να κάνουν αναλύσεις γαι να δουν αν έχεις τον ιό παρά μόνο για όσους είναι σε κατάσταση κλινικής κατάρρευσης.

Αναρωτιέμαι βέβαια ότι με το να λέω ότι δε θα εμβολιαστώ μήπως θεωρηθώ ως αντιδραστικό στοιχείο ή ως κρυπτο-αναρχικός που υπονομεύει το σύστημα. Δε το νομίζω όμως. Δεν γίνονται αυτά σήμερα.

Το μόνο που με απασχολεί είναι τι θα κάνουν τα εκατομμύρια εμβόλια που παρέλαβαν και πλήρωσαν τα κράτη. Τι θα τα κάνουν αν δεν εμβολιαστούμε? Μια αξιοπρεπής απάντηση θα ήταν να προτείνω να τα επιστρέψουν στις φαρμακευτικές και να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Μια άλλη λύση θα ήταν να γίνει το εμβόλιο υποχρεωτικό. Καμιά άλλη πρόταση?

Τα δεσμά του περιβάλλοντος

Τα δεσμά του περιβάλλοντος. Αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του φίλου Ηλία Ευθυμιόπουλου από τα ΝΕΑ σήμερα. Η γνώμη του βαραίνει γιατί εκτός από Υφυπουργός Περιβάλλοντος ήταν και γραμματέας της Greenpeace στην Ελλάδα.

Το άρθρο του ακουμπά το τρόπο οργάνωσης της Διοίκησης και των Υπουργείων και θέτει ερωτήματα που θέλουν συζήτηση είτε συμφωνούμε είτε όχι.

Θα σταθώ στη πρόταση του να καταργηθούν οι Πολεοδομίες και να μεταβιβαστεί η ευθύνη τους στους μηχανικούς. "Είναι αυτοί που υπογράφουν, είναι αυτοί που γνωρίζουν και πρέπει να εφαρμόζουν τον νόμο, είναι αυτοί που θα πρέπει να υφίστανται τις επιπτώσεις της μη εφαρμογής. Η παραμονή της ευθύνης σ΄ έναν κεντρικό μηχανισμό, και ακατάλληλη αποδείχθηκε πως είναι- εκ του αποτελέσματος -, και επικίνδυνη ως τροφοδοτούσα ένα εκτεταμένο σύστημα διαπλοκής, διαφθοράς και χρηματισμού."

Το μπλόγκ έχει κατ'επανάληψη υποστηρίξει την συμμετοχή της κοινωνίας στις αποφάσεις αλλά και τις ευθύνες μιας ανοιχτής διακυβένησης και την ανάγκη κοινωνικού ελέγχου αναφέροντας ειδικά ως παράδειγμα τις πολεοδομίες και τις εφορίες.
Και ενώ η πρόταση πάει στη σωστή κατεύθυνση, η εφαρμογή της θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα ...διαπλεκόμενα των μηχανικών ειδικά στη επαρχία. Ποιος θα τους ελέγχει?

Η πρότασή μου είναι μπουν οι πολεοδομίες σε θεσμοθετημένο έλεγχο από μηχανικούς και από εκλεγόμενους πολίτες. Τα βασικά χαρακτηριστικά των οικοδομικών αδειών, πριν αυτές εκδοθούν, να τοιχοκολούνται για ένα μήνα σε κόκκινα πλαίσια σε εμφανή σημεία και να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο για ενημέρωση και διαβούλευση. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να δει τον φάκελο πριν αλλά και μετά την έκδοση της άδειας. Έτσι γίνεται σε όλες τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης.

Με το άνοιγμα της διαδικασίας αδειοδότησης η ασυδοσία και η διαφθορά μπορούν να περιοριστούν είτε γιατί θα υπάρχει κάποιος "τρελός" που θα τη "ψάχνει" είτε θα γίνουν τόσο ακριβές που δε θα συμφέρουν.

Κράτος...... μοντέλο και ενεργοί πολίτες

«Διαπιστώνουμε κάθε μέρα, ως κυβέρνηση, ότι παραλάβαμε ένα κράτος βασισμένο σε ένα παρωχημένο αναπτυξιακό μοντέλο και μάλιστα, με μια πολύ κακή διαχείριση», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ορθή η διαπίστωση αν και δε χρειαζόταν να το παραλάβουν για να διαπιστώσουν σε τι ....παρωχημένο αναπτυξιακό μοντέλο είναι το κράτος. Ωραία κατ'ευφημισμόν φράση για το όπως το λέμε μεταξύ μας και που κάνει ρίμα με το...μοντέλο.

Ο Γ. Πεταλωτής, προσθέσε πως για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα σύγχρονο οργανόγραμμα του κράτους, το οποίο ξεκινά από την ίδια τη δομή της κυβέρνησης και γι’ αυτό «προβλέφθηκε και υλοποιείται η κατάργηση παλιών υπουργείων και η σύσταση νέων, καθώς επίσης και η ανακατανομή αρμοδιοτήτων».

Μπράβο! Ας αρχίσει έστω και με 50 χρόνια καθυστέρηση η προσπάθεια για την αναβάθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Θα τη στηρίξουμε.

Ξέρετε όμως σύντροφοι πόσα χρόνια θα περάσουν για να αρχίσει να λειτουργεί το σύστημα αποτελεσματικά? Τουλάχιστον τριετία στη καλύτερη περίπτωση. Τι θα γίνει μέχρι τότε? Πως οι πράγματι καλές ιδέες που έχετε θα περάσουν προς τα κάτω και θα εφαρμοστούν? Από τις υπάρχουσες πολεοδομίες και τις εφορίες?

Επανέρχομαι λοιπόν στις μονομανίες μου που τις έχω ξαναγράψει αρκετες φορές στο παρελθόν.

Μόνο με ουσιστική συμμετοχή του κομματιού της κοινωνίας που ακόμα αντιστέκεται θα αλλάξουν τα πράγματα. Ο ουσιαστικός κοινωνικός έλεγχος σε ορισμένους τομείς κρατικής (τοπικής ή κεντρικής)λειτουργίας όπως το περιβάλλον, η πολεοδομία, η δράση της αστυνομίας , η κατανομή των κονδυλίων και άλλα πολλά είναι ο μόνος τρόπος να κινητοποιηθούν οι ενεργοί πολίτες (όσοι υπάρχουν ακόμα) για να ξεφύγουμε από το δε βαριέσαι,τις κάθε είδους τοπικές και εθνικές μαφίες και την τριτοκοσμική μας υπανάπτυξη.

Η διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας (μπράβο για τον Καποδίστρια ΙΙ) και η αναδιοργάνωση και κάθαρση της δικαιοσύνης είναι εκ των ων ουκ ανευ για μια τέτοια πρωτοβουλία.

Η πρόταση θεσμοθέτησης του κοινωνικού ελέγχου και η συνεργασία με την βάση της άλλης αριστεράς και τους οικολόγους σε αυτό το επίπεδο ανοίγει πεδίο δόξης λαμπρόν αν θέλουμε τα λόγια να γίνουν πράξη.
Ακούγονται ντεμοντέ και φοβίζουν τέτοια ανοίγματα (ποιους άραγε?) αλλά σημαντικές διαρθρωτικές πρωτοβουλίες άνωθεν χωρίς κοινωνική συμμετοχή φοβάμαι ότι θα μείνουν στα λόγια έτσι όπως έχει δημιουργηθεί η ελληνική πραγματικότητα.

Τέχνη γεννημένη στους δρόμους και στους σταθμούς

Γεννημένη στους δρόμους και τους σταθμούς της Νέας Υόρκης σε εποχή κρίσης στις αρχές του 70-όπως καλή ώρα σήμερα-η λαική τέχνη του graffiti έχει τους δικούς της νόμους και τα δικά της σύμβολα.

Το μουσείο της σύγχρονης τέχνης του Fondation Cartier στο Raspail του Παρισιού μαζεύει τις μέρες αυτές νεαρόκοσμο με ιδιόμορφη αμφίεση και κινητικότητα. Η έκθεση graffiti με μουσικές ζωντανές, με προβολές και ολογραμματα είναι αν όχι εντυπωσιακή τουλάχιστον αναζωογονητική.

Το graffiti είναι συνδεδεμένο με το break dance και τη σημερινή hip hop που μου φαίνεται πολύ φυσικό αφού όλα τους είναι του ...δρόμου.
Τέχνη επικίνδυνη ανάμεσα σε τρένα, λεωφορία, περιπολίες ή να είσαι κρεμασμένος από τοίχους απαιτεί μεράκι από αυτούς που την κάνουν χωρίς φυσικά οικονομικό όφελος.

Τι λέτε , δε κάνουμε τα Εξάρχεια Μουσείο του Δρόμου αντί για Λωρίδα της Γάζας που είναι σήμερα?

Λίγη (ή τέλος πάντων πολλή) φαντασία χρειάζεται ρε μάγκες!

Η αλήθεια της (ανθρώπινης) φύσης

Αντιγράφω από την σημερινή ηλεκτρονική σελίδα των Νέων

"Η τίγρης είναι τρόφιμος κολομβιανού καταφυγίου ζώων, άρα πιθανόν ανήκει σε κάποιο από τα υπό εξαφάνιση είδη. Το άλογο προσφέρθηκε από τον ιδιοκτήτη του ως δωρεά.

Προσοχή, αφού είχε σκοτωθεί σε ατύχημα. Η αλήθεια της φύσης θέλει να επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας και η εικόνα είναι κάποιον βαθμό αποκρουστική. Μας σοκάρει γιατί τη βλέπουμε υπό το πρίσμα του δίπολου τίγρης κυνηγός και άλογο-θήραμα.

Κατά συνέπεια νιώθουμε συμπάθεια για το τελευταίο.

Υπάρχει όμως κι άλλη οπτική γωνία. Άλλωστε κάθε ζήτημα είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Αν το δούμε από την πλευρά του Τζον Στιούαρτ Μιλ, δηλαδή με βάση την ηθική θεωρία του ωφελιμισμού, σύμφωνα με τον οποίο κριτήριο της ηθικής ορθότητας μιας πράξης είναι οι συνέπειές της, αλλάζει το πράγμα. Το άλογο ήταν ήδη νεκρό και το αρπακτικό ζώο κινδυνεύει με εξαφάνιση. Άρα;"

Και σχολιάζω. Υπάρχει στη βιολογία και στη φύση θύτης και θύμα? Δεν είναι ο θανατός σου η ζωή μου βιολογικός νόμος? Και αν η τίγρης δε σκοτώσει το άλογο ή την αντιλόπη δεν θα πεθάνει αυτή και τα μικρά της από πείνα? Μια ευαίσθητη τίγρης ρισκάρει τη ζωή της και αυτή των απογόνων της. Και πόσο συμπάθεια θα νοιώθουμε για μια νεκρή από ευαισθησίες και πείνα τίγρη?

Γιατί οι φιλοσοφίες βραδιάτικα? Γιατί κάνω συγκρίσεις με τον ωφελιμισμό στις ανθρώπινες σχέσεις και το πόσο το βόλεμα υλικό ή συναισθηματικό θεωρείται πια η επικρατούσα αντίληψη. Χωρίς ενοχές, σωστές ή λάθος, η "τίγρης" τρώει το "άλογο" και δω όπως και στη σαβάνα

Καλώδιο και πρίζα

Γράφω το άρθρο πάνω στο τρένο από τις Βρυξέλλες στο Παρίσι. Με 300 χιλιόμετρα την ώρα η απόσταση εκμηδενίζεται σε 1 ώρα και 25 λεπτά. Στο τρένο πάνω προσφέρεται ασύρματη σύνδεση με το διαδίκτυο.
Και δεν είναι φυσικά κάτι το καινούριο. Πάνω από δεκαπενταετία λειτουργεί η γραμμή ταχείας σύνδεσης μεταξύ των δυο πόλεων όπως και με το Λονδίνο, το Άμστερνταμ, την Κολωνία, τη Γενεύη και το Μπορντό.

Και κάθε φορά αναρωτιέμαι. Πόσα χρόνια, πόσες κυβερνήσεις, πόσα κονδύλια θα χρειαστούν, πόσα συνδικάτα να απεργήσουν για να γίνει ο σιδηρόδρομος αξιόπιστο και ανταγωνιστικό μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα?
Πότε θα έρθει η στιγμή να κάνουμε Αθήνα Θεσσαλονίκη σε 2 ώρες πίνοντας τον καφέ μας, διαβάζοντας την εφημερίδα μας και παίζοντας στο διαδίκτυο? Και μη μου πείτε ότι η ταχεία σύνδεση δεν γίνεται για οικολογικούς λόγους και για λόγους ηχορύπανσης, όπως ας πούμε στην Ολλάνδία, γιατί δε με πείθετε όταν τα ντεσιμπέλ είναι το σήμα κατατεθέν των πόλεών μας. Ούτε γιατί δεν υπάρχουν κονδύλια. Γεμάτα είναι τα... πλαίσια στήριξης.
Αν και έχουν γίνει βελτιώσεις, το πιο οικολογικό μέσο μεταφοράς έχει τόσο παραμεληθεί στην Ελλάδα που αναρωτιέται κανείς μήπως γίνεται σκόπιμα. Θα μου πείτε η γεωμορφολογία της χώρας, βουνά, λαγκάδια κλπ. Αλλά και η Αυστρία, η Ελβετία, η Γαλλία δεν έχουν βουνά? Η ατομικότητα του Έλληνα που προτιμά το ΙΧ ή το αεροπλάνο? Μήπως γνώρισε το κάτι άλλο?
Μεγαλεπήβολο σχέδιο που μπορεί, όμως, να τονώσει την οικονομία και να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης.

Κάποιος φίλος που έχει περάσει από τη διοίκηση του ΟΣΕ μου έλεγε ότι πριν από χρόνια αγοράστηκε το καλώδιο για την ηλεκτροδότηση της γραμμής Αθήνα Θεσσαλονίκη (λες και αυτό ήταν το πρωταρχικό όταν δεν υπάρχουν γραμμές) και από τότε σαπίζει στις αποθήκες.
Εκτός αν ξεχάσανε να αγοράσουνε και την πρίζα (πρίζα γράφω και όχι μίζα)!! Οπότε τι να το κάνεις σκέτο το καλώδιο?

Στον θάνατο επενδύει η Wall Street

Από την σημερινή Ελευθεροτυπία
Όταν η βιομηχανία των στεγαστικών δανείων στην Αμερική «έσκασε» πέρσι, οι επενδυτικές τράπεζες της Wall Street άρχισαν να ψάχνουν για την επόμενη μεγάλη ιδέα που θα τους αποφέρει χρήματα. Όπως αναφέρει δημοσίευμα των New York Times, πιστεύουν ότι την βρήκαν. Οι τραπεζίτες σκοπεύουν να αγοράσουν ασφαλιστικά συμβόλαια ζωής, τα οποία ηλικιωμένοι και άρρωστοι άνθρωποι πωλούν για να πάρουν ρευστό.

Oι τράπεζες πληρώνουν 400.000 δολάρια για ένα συμβόλαιο 1 εκατομμυρίου δολ. αν και η τιμή κυμαίνεται αναλόγως με το προσδόκιμο ζωής του ασφαλισμένου.
...............
Εννοείται ότι, όσο πιο γρήγορα πεθάνει ο ασφαλισμένος, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η απόδοση. Αντιθέτως, αν το άτομο ζήσει περισσότερο από το προσδόκιμο στο οποίο έχει «επενδύσει» η τράπεζα, ο επενδυτής θα έχει μικρή απόδοση ή και ζημία. Ευλόγως, δηλαδή, ο κάθε κάτοχος «ομολόγου θανάτου» παρακαλάει για τον γρήγορο θάνατο του ασφαλισμένου.

Τι θα γίνει βρε φωστήρες του νεο-φιλευθερισμού και θαυμαστές του αμερικάνικου κοινωνικού κράτους , δε θα έρθουν αυτά στην Ευρώπη? Γιατί να υστερούμε? Είναι θέμα ανταγωνιστικότητας. Τσάμπα θα πεθαίνουμε χωρίς να κερδίσουνε κάτι?

Οικολόγοι και ΠΑΣΟΚ

Η προσφορά του νέου Υπουργείου Περιβάλλοντος στους Οικολόγους ή τέλος πάντων σε έναν από τους εκπροσώπους τους ήταν πολύ καλή κίνηση από το ΠΑΣΟΚ. Έγινε βέβαια βιαστικά και τσαπατσούλικα στην …..τούρλα του Σαββάτου και φυσικό ήταν οι Οικολόγοι να φοβηθούν ( πιστεύω ότι έχουν ήδη μετανιώσει που δε το διαπραγματεύτηκαν καλύτερα).
Το μπλογκ το είχε προτείνει (Πράσινη Διακυβέρνηση) όχι μόνο για το Περιβάλλοντος αλλά και για το Δικαιοσύνης που εκεί πια θα έσπαγε τα ταμεία αν το πρότεινε.

Το έχω ξαναγράψει και δε θα διστάσω να το ξαναπώ. Με την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί και την ξεχαρβαλωμένη δημόσια διοίκηση ο μόνος δρόμος για να αλλάξουν τα πράματα είναι με τη συμμετοχή του μικρού εκείνου ενεργού κομματιού της κοινωνίας που ακόμα αντιστέκεται (Οι πολίτες και το ΠΑΣΟΚ; δυο προτάσεις). Τα ανοίγματα του ΠΑΣΟΚ προς την κοινωνία πρέπει να είναι τολμηρά, διαρκή και ειλικρινά.
Εκτός από τους οικολόγους υπάρχει και η αριστερά , μη το ξεχνάμε, που στη βάση προγράμματος μπορούν να παράσχουν στήριξη σε μερικά πολύ εστιασμένα θέματα όπως η διαφάνεια, αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, τα σκουπίδια, τα δάση, κλπ.

Περιμένουμε!

Γράμμα στη νέα διακυβέρνηση

Καιρό έχουμε να τα πούμε και για άλλο ξεκίνησα να γράψω και άλλο μου ήρθε.
Δημοσιεύω λοιπόν το μήνυμα που έλαβα από τη φίλη Ε. Είναι τόσο απλό και ειλικρινές που δεν άντεξα στον πειρασμό.

"Εγώ χάρηκα που πήραν τις «κάλτσες» τους οι Νέο Δημοκράτες, μια κάθαρση που δεν τολμούσαν να κάνουν οι ίδιοι, την έκανε ο Ελληνικός Λαός … Τώρα περιμένει να δει τι θα κάνουν αυτοί οι καινούργιοι.
Και εγώ ελπίζω στον Παπανδρέου και την ομάδα του αν και δεν το ψήφισα. Μα θα τον ψηφίσω, εάν δω ότι είναι τεχνοκράτης και δεν ακυρώνει όλους τους διαγωνισμούς για να ξαναγίνουν όλοι με «άλλους όρους» και πάνε σε έναν μεγάλο όμιλο. Θα χαρώ πολύ εάν δεν αγγίξει την Ολυμπιακή και κάνει το λάθος να μπει ξανά το δημόσιο με συμμετοχή έστω σε αυτήν την εταιρία, εάν δεν υποχωρήσει στις πιέσεις των συνδικαλιστών για το λιμάνι. Θα χαρώ πολύ εάν προωθήσει ( το χαβά μου εγώ) την κομποστοποίηση στους δήμους και στα σπίτια. Για σκέψου…εάν κάνει μια τέτοια κίνηση, και μας βάλει όλους να «συμμετέχουμε» μέσο των σκουπιδιών για ένα καλύτερο αύριο. Όλοι έχουν μάθει να είναι αμέτοχοι…να ζητάνε. Μήπως ήρθε η ώρα να μας βάλουνε να κάνουμε κάτι εκτός από το να πληρώνουμε μόνο φόρους;
Περιμένω πολλά από τον κ. Παπανδρέου….βλέπεις είμαι πολύ δύσπιστη…με τους πολιτικούς…αλλά ακόμη ελπίζω.
Ναι και εγώ τους ήθελα τους οικολόγους αλλά δεν τα κατάφεραν."

Και γω περιμένω, όχι τόσο πολλά ούτε τόσο καλά, αλλά απλά διαφορετικά από ότι γινόταν μέχρι τώρα

Πράσινη διακυβέρνηση

Είτε αυτοδύναμο είτε, ακόμα επιτακτικότερα, όχι το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές και είτε είναι στη Βουλή είτε όχι οι οικολόγοι, πρέπει να ζητήσει την στήριξή τους και να τους συμπεριλάβει στο κυβερνητικό σχήμα.
Όπως έχω ξαναγράψει, η πολυπλοκότητα και δυσκολία της σημερινής κατάστασης απαιτεί τις ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες και πολιτικές συστρατεύσεις κομμάτων και δυνάμεων στη βάση προγράμματος.

Για 4 συγκεκριμένους στόχους:

1) να ξεβρωμίσουμε από τα τριτοκοσμικά μας σκουπίδια

2) Να περισώσουμε ότι σώζεται από τα δάση μας

3) Να δημιουργηθούν θέσεις πράσινης απασχόλησης

4) Για τη διαφάνεια και το ξεκαθάρισμα των σκανδάλων ειδικά της Σιμενς

Τα Υπουργεία Περιβάλλοντος και Δικαιοσύνης είναι ότι πρέπει.

Ας γίνει το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο μια δύναμη εξουσίας αλλά μια πλατφόρμα ανάδειξης νέων δυνάμεων και ατόμων που συμπλέουν με τους στόχους του.
Αν αυτό ξενίζει τα κομματικά επιτελεία δεν ξενίζει καθόλου τους πολίτες που το στηρίζουν.

Από μια προεκλογική Αθήνα

Η Άλλη Όψη

Σας τρομάζει η πιθανή πανδημία γρίπης?

Η φίλη Έλλη μου έστειλε το πιο κάτω μήνυμα. Δεν ξέρω από που το ξετρύπωσε και πως το θυμήθηκε αλλά μου έδωσε γροθιά στο στομάχι. Στη κυριολεξία. Διαβάστε το και δείτε το φιλμ.

"Το Φεβρουάριο του 2006, στο 56ο Φεστιβάλ ταινιών του Βερολίνου, οι δημιουργοί ταινιών κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους με θέμα: "Φαγητό, Γεύση και Πείνα" (Food, Taste and
Hunger). Στο διαγωνισμό έλαβαν μέρος 3600 δημιουργοί από όλο τον κόσμο. Από αυτούς, μόνο 32 επιλέχθηκαν να προβληθούν στο φεστιβάλ. Αυτό το βίντεο που πρώτευσε ως το πιο δημοφιλές. Λέγεται "Chicken a la Carte", o δημιουργός του είναι ο Ferdinand Dimandura και είναι (δυστυχώς) αληθινή ιστορία."

Δείτε το μέχρι το τέλος κανοντας κλικ στον τιτλο πιο πάνω. Έξι λεπτά κρατάει!Στο full screen mode είναι πιο...χορταστικό. Συγκινητικό, σοκαριστικό, λίγο απ'ολα... για μας τους "ανεπτυγμένους" που φοβόμαστε την πανδημία και την οικονομική κρίση.

Αυτός ο κόσμος είναι παράλογος και δε βλέπω να αλλάζει. Εικοσιπέντε χιλιάδες (25000) άνθρωποι πεθαίνουν απο πείνα στο κόσμο κάθε μέρα.

Η ένοχη σιωπή μας

Η μούγκα των ευρωπαϊκών μίντια: αφού δεν ήταν χριστιανή, δεν ήταν εβραία, κι ήταν μονάχα γυναίκα, μετανάστρια, μουσουλμάνα !

Η Marwa El-Sherbini, 31 ετών, έφτασε στη Γερμανία πριν τρία χρόνια, συνοδεύοντας τον σύζυγό της Ali El-Sherbini, που ολοκλήρωνε τη διδακτορική του διατριβή στη φαρμακολογία, στο Ινστιτούτο Max Planck της Δρέσδης. Η Marwa ήταν φαρμακοποιός και μέλος της εθνικής ομάδας handball της Αιγύπτου. Τις σπουδές του συζύγου χρηματοδοτεί το Αιγυπτιακό κράτος, και η διατριβή επρόκειτο να υποστηριχτεί σε λίγους μήνες. Η μικρή οικογένεια επρόκειτο να επιστρέψει στην Αίγυπτο πριν το τέλος του χρόνου.

Ένα χρόνο πρίν, ο Alex W., Γερμανός ρωσσικής καταγωγής, 28 ετών, άνεργος, την βρήκε να παίζει με το 2 ετών παιδί της σε μια παιδική χαρά. Εκείνη, φορούσε μαντήλα, κι αυτός την προσέβαλε : ισλαμίστρια, βρωμιάρα, τρομοκράτισσα, της επιτέθηκε δε κάποιες φορές, προσπαθώντας να της βγάλει την μαντήλα
Εκείνη του έκανε μήνυση για ρατσιστική προσβολή και ρατσιστική βία. Ο Alex W. καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό, σε πρόστιμο 780 ευρώ. Η ποινή του κρίθηκε μικρή και ο εισαγγελέας άσκησε έφεση, με την προοπτική μιας ενδεχόμενης φυλάκισης. Πολύ περισσότερο, που ο Alex W. είπε στην απολογίατου, πως δεν θα προσέβαλε ποτέ κάποιον, παρά μόνο άν ήταν ίσος του.
Η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο, στο εφετείο της Δρέσδης, την Τετάρτη 1η Ιουλίου 2009, παρόντος του συζύγου της Ali El-Sherbini και του τρίχρονου πλέον παιδιού της. Την ώρα που κατέθετε η Marwa, έγγυος στο δεύτερο παιδί τους, ο κατηγορούμενος της επετέθη με στιλέττο, της κατάφερε 18 πλήγματα, από τα οποία και υπέκυψε, μέσα στην αίθουσα του εφετείου. Ο Ali, που έσπευσε σε βοήθειά της, μαχαιρώθηκε και αυτός και.. κρατηθείτε : οι αστυνομικοί που κλήθηκαν (μέσω interphone) να βοηθήσουν, θεώρησαν ότι ο Ali ήταν ο επιτιθέμενος (αφού είχε αράβικη φάτσα) και τον πυροβόλησαν. Βρίσκεται σε κώμα σε νοσοκομείο της Δρέσδης. Το παιδί είναι επίσης τραυματισμένο και παρακολουθείται από ψυχολόγους.
Ο εισαγγελέας είπε, πως επρόκειτο για μία πράξη ξενόφοβη ίσως, αλλά για μεμονωμένο περιστατικό από ανισόρροπο δράστη.

Την Κυριακή 5 Ιουλίου, ήρθε η οικογένεια της Marwa να παραλάβει τη σορό της, για να την κηδέψει την Δευτέρα στην Αλεξάνδρεια. Την ίδια μέρα έδινε διαδήλωση στη Δρέσδη, διαδήλωση, που μεταξύ άλλων καταδίκαζε τη σιωπή των γερμανικών και ευρωπαϊκών ΜΜΕ.

Γιατί τα γράφω τώρα όλα αυτά ύστερα από δυο μήνες? Γιατί σε δυο βδομάδες γίνεται η δίκη του δράστη. Το μπλόγκ θα την παρακολουθήσει με ενδιαφέρον

Παπαρολογίες

Σποτάκι προβάλει από σήμερα η Ν.Δ που αμφισβητεί εμμέσως πλην σαφώς τον πατριωτισμό του Γιώργου Παπανδρέου στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Διατυπώνεται το ύπουλο ερώτημα «Τι πρόβλημα έχει ο κ. Παπανδρέου με τα στρατηγικά ανοίγματα της Ελλάδας στη Ρωσία;», με αναφορά στον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.
Ξανάρχισαν τα ίδια στη ΝΔ μέσα στην απελπισία τους. Το παραμύθι γνωστό και κινείται υπόγεια. «Ο Κώστας (ναι έτσι, ο Κώστας) έκανε άνοιγμα στους Ρώσσους με τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και οι Αμερικάνοι θέλουν να τον ρίξουν». Προφανώς για να βάλουν στη θέση του έναν δικό τους άνθρωπο τον Γιώργο.
Και από που ως που ο Γιώργος δικός τους? Αφού με το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε το σχέδιο. Και γιατί τον Γιώργο και όχι τη Ντόρα που είναι σίγουρα δική τους και είναι και από το ίδιο κόμμα?

Τα έχω ξαναγράψει σε παλιότερο άρθρο "Ποιος φταίει για το χάλι μας"
Το ίδιο ανόητο σενάριο παίχτηκε και τον περασμένο Δεκέμβρη με τα επεισόδια στην Αθήνα. Ο Αμερικάνοι τα έχουν με τον Κώστα για τον αγωγό και υποκινούν τις φασαρίες για να τον ρίξουν (δεν έπεσε όμως, τους την έφερε ο μπαγασάκος!)

Τι κατιναριό είναι αυτό ρε άνθρωποι και σε ποιούς κρετίνους ψηφοφόρους απευθύνεται? Σιγά μην ασχολούνται οι Αμερικάνοι με τον Κώστα και τον αγωγό του. Αν ασχολιόντουσαν είχαν δεκάδες άλλους τρόπους και αφορμές να του τη φέρουν και να βάλουν τη Ντόρα χωρις καν να το πάρει χαμπάρι.

Ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη είναι παρονυχίδα μπροστά στα μεγάλα γεωπολιτικά σχέδια μεταφοράς αερίου και πετρελείου από τη Ρωσσία και το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη. Το South Stream project και το Nabucco project είναι δυο αντίπαλα σχέδια στα οποία μετέχουν όλες οι κυβερνήσεις στα βαλκάνια συν Γερμανίες, Αυστρίες, Ελβετίες και Ιταλίες. Θα τις ρίξουν όλες οι Αμερικανοί ή θα αφήσουν καναδυό έτσι για δείγμα?

Παπαρολογίας το ανάγνωσμα.

Οι απειλές του κ. Καραμανλή για να πέσει δεν είναι εξωγενείς αλλά μάλλον σχετίζονται με την κατάσταση στην οικονομία, τη παιδεία, την υγεία, τις πυρκαγιές, τα σκάνδαλα και ότι άλλο γνωρίζετε. Διαφωνείτε?

Μέρα χωρίς αυτοκίνητο

Μέρα χωρίς αυτοκίνητο σε μια πόλη που ακόμα αντέχει στην επέλαση του φθινοπώρου. Πλήθος κόσμου. μικροί μεγάλοι στο δρόμο πανω σε δυο ρόδες και να σταματάμε όπου μας κάνει κέφι για να φάμε να πιούμε ή να μιλήσουμε με τους φίλους μας. Το ποδήλατο τελικά, εκτός των άλλων, δίνει μια τεράστια αίσθηση ελευθερίας που δεν την έχεις με το αυτοκίνητο.

Οργανικές καλλιέργειες

Από την Ναυτεμπορική 18/9
Χασισοφυτεία στη διαχωριστική νησίδα της εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης στο ύψος της Ν. Εφέσου, διατηρούσε 35χρονος από την Πιερία, ο οποίος συνελήφθη.
Oι αστυνομικοί εντόπισαν 42 δενδρύλλια ινδικής κάνναβης σε πλήρη ανάπτυξη, ύψους 1,50 έως 1,80 μέτρου.
Σε έρευνα που έγινε αργότερα στο σπίτι του 35χρονου, βρέθηκαν 24 δισκία ναρκωτικών φαρμάκων, για την αγορά των οποίων απαιτείται ιατρική συνταγή και αποξηραμένη κάνναβη βάρους 7,3 γραμμαρίων (σημείωμα μπλογκ:Ψιλικάτζης ο τύπος για προσωπική χρήση θα πει στο δικαστήριο)
Τα δενδρύλλια εκριζώθηκαν και κατασχέθηκαν, όπως επίσης τα ναρκωτικά δισκία και το Ι.Χ. αυτοκίνητο του δράστη, ο οποίος συνελήφθη καθ’ οδόν προς το σημείο της χασισοφυτείας.

Θεωρώ ότι αυτή η καλλιέργεια είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγήν και δείχνει την ανάγκη μηχανισμών πιστοποίησης. Διότι μπορεί μεν να μη χρησιμοποιούσε λιπάσματα και φυτοφάρμακα ο παραγωγός αλλά δίπλα στον αυτοκινητόδρομο τα επίπεδα υδρογοναθράκων και πιθανόν μολύβδου από την κυκλοφορία θα έκαναν τους μπάφους του άκρως επικίνδυνους για τους καταναλωτές αφού θα πέρναγαν τις ουσίες αυτές στον οργανισμό τους.

Να καταδικαστεί λοιπόν ο παραγωγός για νοθεία και καλούμε τα κόμματα να λάβουν προεκλογικές δεσμεύσεις για την πιστοποίηση των οργανικών καλλιεργειών για να ξέρει ο κοσμάκης τι βάζει στο σπίτι του. (Ορίστε που γκρινιάζατε ότι δεν γράφω πολιτικά σε προεκλογική περίοδο.)

Τα τραπεζάκια έξω και τα κεφάλια μέσα

Τα τραπεζάκια έξω σε μια έξοχα καλοκαιρινή και γιορταστική Βιέννη με 25 βαθμούς και λιακάδα. Τελείως διαφορετική όψη από το χειμώνα. Από την κεντρική St.Stephenplatz ως το Grinzing με τα αμπέλια και τις παραδοσιακές Βιεννέζικες ταβέρνες ο κόσμος είχε ξεχυθεί για τις τελευταίες ίσως αναλαμπές του καλοκαιριού σε αυτά τα πλάτη. Από του χρόνου πάλι.
Πίσω στα δικά μας με την τελευταία νυχτερινή πτήση και ξανά στα προεκλογικά που τα παραμέλησα λόγω ταξιδίων και οι φανατικοί γκρινιάζουν ότι εδώ ο κόσμος χάνεται και γω μιλάω για Μπιλμπάο και Βιέννη. Σιγά μη χάνεται ο κόσμος ρε παιδιά. Τέλος πάντων θα τα πούμε.

Αν θα ψηφίσω

Με ρωτάνε φίλοι αν θα έρθω στην Ελλάδα για να ψηφίσω και η απάντηση είναι ναι πάρα το γεγονός έχω πολλά πηγαινέλα στην Ελλάδα τον Οκτώβρη.
Δεν αλλάζει τίποτα λένε και δεν αξίζει τον κόπο. Τα έχω όμως ξαναγράψει αυτά σε προηγούμενο άρθρο. Έκτος του γενικού μπάχαλου που επικρατεί και πρέπει κάτι να αλλάξει εμείς της γενιάς μου έχουμε μάθει να παίρνουμε τις ευθύνες μας. Η φυγή και η ιδεολογική υπεροψία του "εγώ τους έχω γραμένους" είναι απλά μια ανοησία όταν η μιζέρια δε θα αγγίζει μόνον τις επιθυμίες σου αλλά θα ισοπεδώνει και τις βασικές σου ανάγκες.
Ακόμα και στα άγρια βουνά να πας θα μείνουν πίσω τα παιδιά σου. Και όταν αρρωστήσεις θα θέλεις νοσοκομείο. Ασε αν κοπεί και ο μισθός σου να δεις τι "γράψιμο" θα τους κάνεις. Και όταν έρθει και η στιγμή των συμφερόντων σου να δεις πως τους χτυπάς την πόρτα για το ρουσφετι σου. Όπου και να πας η εξουσία σε βρίσκει καλύτερα λοιπόν να την έχεις κατάφατσα παρά να της γυρίζεις τη πλάτη. Δε ξέρεις ποτέ πότε θα σου τη φέρει!!!

Το μουσείο Guggenheim στο Bilbao

Το Μουσείο της Ακρόπολης, λένε, ξαναβάζει την Αθήνα στη κατηγορία των πόλεων με μουσεία κλάσης όπως το Guggenheim έβαλε πριν μια δεκαετία το Bilbao.

Το Guggenheim στο Bilbao είναι ένα μουσείο μοντέρνας τέχνης που άνοιξε το 1997. Είναι ένα από τα 4 μουσεία του Ιδρύματος Guggenheim (και ένα εντυπωσιακότατο υπό κατασκευή νομίζω ακόμα στο Αμπου Ντάμπι). Εκτός από το Bilbao, υπάρχει στη Βενετία, το Βερολίνο και, φυσικά, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης με το πολύ ευρηματικό του εσωτερικό σχεδιασμό που σε οδηγεί μόνος του να δεις τα εκθέματα,

Σχεδιασμένο από τον Frank Gehry, είναι από τα πιο διάσημα μοντέρνα κτίρια στον κόσμο, έγινε σήμα κατατεθέν της πόλης και της έδωσε τέτοια ώθηση ( μέσα στον βιομηχανικό της μαρασμό) που δημιούργησε από μόνο του οικονομική ανάπτυξη. Ο όρος Gugenheim effect αναφέρεται σε αυτού του είδους το αποτέλεσμα που μια κατασκευή μπορεί να έχει στην οικονομική ανάδειξη μιας πόλης.

Χαρακτηριστικό του τα τεράστια γλυπτά με πιο εντυπωσιακό την τεράστια σιδερένια αράχνη του Bourgeois.

Αξίζει να πάει κάποιος στο Bilbao μόνο και μόνο γι’αυτό άσε τά άλλα.....μαγευτικά που διαθέτει η χώρα των Βάσκων!

Ωρα για ξεσκαρτάρισμα

Εποχή για ξεσκαρτάρισμα και ανακύκλωση στη πόλη μας και το Σαββατοκύριακο αδειάσαμε τις αποθήκες και τα πατάρια και τα πήγαμε για "εναπόθεση". Πολύς κόσμος, ουρές τα αυτοκίνητα, γεμάτα τα πορτμπαγκάζ και οι μπαγκαζιέρες. Άλλοι με τα πόδια κουβαλούσαν ότι μπορούσαν. Γέμισαν οι κάδοι με ξύλα. γυαλιά, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, μπαταρίες, λάμπες, μελάνια από εκτυπωτές μέχρι και μπάζα.
Θυμήθηκα τη φίλη μου την Έλλη που επιμένει φανατικά στην ανακύκλωση και το κομπόστιν σε μια πόλη καθόλου φιλικά διακείμενη. Τι γίνεται με τέτοιου είδους αντικείμενα σην Αθήνα? Υπάρχει αλήθεια πρόβλεψη και πως ανταποκρίνεται ο κόσμος?

Βλέποντας το τι γίνεται άθελά μου έκανα συγκρίσεις. Το καλοκαίρι φθάνοντας στο νησί χαρήκαμε που είχαν τοποθετηθεί κάδοι ανακύκλωσης σε όλα τα καίρια σημεία: χαρτιά, πλαστικά,γυαλί. Φοβήθηκα ότι δε θα γεμίσουν ποτέ αλλά διαψεύστηκα. Για άλλη μια φορά η κοινωνία έδειξε πόσο πιο μπροστά είναι από τη εξουσία. Όχι μόνο γέμισαν πολύ γρήγορα αλλά ξεχείλισαν. Και επειδή δεν υπήρχε χώρος τα άφηναν δίπλα. Με το πρώτο δυνατό μελτέμι λοιπόν (χορτάσαμε από τέτοιο φέτος) γέμισε το νησί χαρτιά, πλαστικά και γυαλιά. Βλέπετε δεν υπήρχε πρόβλεψη για συλλογή και προώθηση στις μονάδες επεξεργασίας. Έτσι αφού έπεσε ξεφωνητό, έστειλε ο Δήμος τα κανονικά σκουπιδιάρικα να τα μαζέψουν και να τα πάνε στη ......χωματερή!!! Που να ξαναμιλήσεις για ανακύκλωση τώρα στο νησί? Στο ψιλό θα σε πάρουνε. Άλλο ένα σωστό μέτρο που η τσαπατσουλιά μας το στραπατσάρισε. Το ίδιο όπως και για τις ανεμογεννήτριες. Αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο και της φυλής περιφάνεια!!

Πίσω στα εδώ. Μετά την ανακύκλωση υλικών θα υπάρξει, λένε, στο τέλος του μήνα ξεσκαρτάρισμα ιδεών και και συναισθημάτων. Να αφήσουμε αυτά που μας βαραίνουν και πιάνουν χώρο χωρίς λόγο. Πικρίες, προδοσίες, κακίες, κουτοπονηριές, υποσχέσεις, ανοησίες, χωρισμοί, αρρώστιες, παλιές αγάπες, απογοητεύσεις. Να πάνε για ανακύκλωση στη καλύτερη περίπτωση ή για τελική εναπόθεση και κάψιμο στη χειρότερη.